Amsterdam, een lunchconcert. De pianiste Maria João Pires zit klaar achter de vleugel als het orkest begint te spelen. Plotseling verstart ze. “Dit is het verkeerde concert,” fluistert ze in paniek tegen dirigent Riccardo Chailly. Ze had Mozart’s Piano Concerto No. 20 voorbereid, maar het orkest speelt de opening van No. 21.
Wat er dan gebeurt, is fascinerend. Chailly blijft kalm, kijkt haar aan en zegt zachtjes: “Je kent het.” Geen verwijt, geen paniek. Gewoon: vertrouwen. En terwijl Pires nog steeds haar hoofd schudt, houdt hij vol: “Je kunt het.” Hij laat haar niet wegkomen met haar angst.
Hij is liefdevol én meedogenloos tegelijk. Want hij weet: ze kan dit.
Als haar moment komt, speelt ze. Prachtig. Het concert wordt een succes.
De kracht van durven zien
Toen ik dit moment zag op YouTube, dacht ik: “Dit moment laat precies zien waar leiderschap om draait. Het gaat niet om streng of aardig zijn. Het gaat om zien wat mogelijk is, en daar niet van wijken.”
– Chailly zag door Pires’ paniek heen. Hij zag haar potentieel, haar kennis, haar talent.
– Hij durfde daar op te vertrouwen, zelfs toen zij dat zelf even niet kon.
Wat ik zo fascinerend vind aan een orkest, is dat alles hoorbaar is. Elke noot die niet klopt, elk ritme dat hapert – je kunt het niet verstoppen. En juist daarom gebeurt er iets moois: mensen durven elkaar aan te spreken, durven bij te sturen, durven excellent te zijn. Misschien deels omdat het moet, maar vooral omdat ze voelen: dit is hoe we groeien.
Stel je eens voor wat er in organisaties kan gebeuren als we dat ook durven. Als we elkaar aanspreken, niet omdat we het beter weten, maar omdat we geloven in elkaars potentieel.
De beweging naar excellentie
Het mooie is: dit kun je niet forceren. Het ontstaat in kleine momenten.
– In dat gesprek dat je eigenlijk uit de weg wilde gaan, maar toch voerde.
– In die feedback die lastig was om te geven, maar zo waardevol bleek te zijn.
– In die keer dat je zei “dit kan beter” en merkte dat je team daar niet kleiner maar groter van werd.
Want uiteindelijk gaat het daarom. Om het creëren van plekken waar mensen kunnen excelleren. Waar mensen, net als Maria João Pires op dat podium in Amsterdam, ontdekken dat ze meer kunnen dan ze zelf dachten. Niet omdat het moet, maar omdat iemand durfde te zeggen: “Je kunt dit. Ik weet het zeker.”
Benieuwd hoe je dit in jouw organisatie kan vormgeven? Neem contact op: ilse@balklein.be
PS: Benieuwd naar dat moment met Maria João Pires? Het is een prachtig voorbeeld van wat er gebeurt als iemand liefdevol meedogenloos durft te leiden. kijk hier.
